صدمات دوستی‌های اجتماعی امروزی و فروپاشی خانواده ها
تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۲۲۴۶۱
یک روانشناس بالینی با اشاره به دوستی‌های اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی مجازی و با بیان اینکه اساس دوستی‌های اجتماعی بر مبنای حمایت از مسائل اجتماعی فرد است، اظهار کرد: بنابر نگاه آسیب شناختی علم روانشناسی، امروزه پدیده دوست اجتماعی به عنوان یک آسیب فردی و اجتماعی ناشی از سوء استفاده از شبکه‌های مجازی و عامل اختلافات و فروپاشی‌های زندگی خانوادگی و زوجین است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سامان آسیابانی در گفت‌وگو با ایسنا،درباره‌ی ایجاد رابطه دوست اجتماعی در بستر شبکه‌های اجتماعی مجازی افزود: حضور در گروه‌های اجتماعی مجازی و ایجاد ارتباط دوستانه اگر در بستر محیط شغلی و حرفه‌ای افراد، آموزش و پرسش و پاسخ شغلی، گروه‌های همکاری و... باشد دارای فوایدی نیز خواهد بود، در غیر این صورت اگر با گزینش جنسیتی، نیازهای عاطفی و ... افراد همراه باشد توجیهی به همراه ندارد.
به گفته‌ی آسیابانی، ایجاد این روابط نامتعارف مجازی در افراد متاهل می‌تواند دلایلی همچون خلاءهای عاطفی زوجین که عموما به علت عدم درک علاقه یکدیگر، پدیده روزمرگی زوجین، مشکلات مالی و شغلی، وجود بیماری‌های مزمن و یا قلبی و عروقی که بر روی هورمون‌ها اثر می گذارند و .... باشد.
این روانشناس معتقد است که اینگونه روابط به علت توجه کاذب افراد به یکدیگر شکل می‌گیرند و می‌توانند دارای منشاء اختلالات روانشناختی همچون افسردگی، اختلالات دوقطبی، اخلالات شخصیتی و تنوع طلبی و... باشند.
وی افزود: این روابط در افراد مجرد نیز می‌تواند دلایلی همچون نیاز عاطفی و همدلی افراد، عدم درک خانواده‌ها از افراد، ناکامی ایجاد ارتباط در واقعیت، بد ریخت انگاری و... داشته باشد.
آسیابانی گفت: با توجه به تجارب روانشناسان، پدیده دوست اجتماعی مجازی می‌تواند صدمات غیر قابل جبرانی همچون خیانت‌ها، روابط خارج از عرف، قتل‌های ناموسی، سوء استفاده از تصاویر و محتوای به اشتراک گذاشته شده به همراه داشته باشد؛ همچنین پوشالی بودن هویت اجتماعی افراد در فضای مجازی سبب آسیب‌های روانشناختی و شکست عاطفی نیز خواهد شد.
وی با بیان اینکه به کارگیری عباراتی مانند سنتی بودن و یا عدم روشنفکری تنها توجیهی برای دوستی‌های اجتماعی مجازی است، اظهار کرد: دنبال کردن و مشاهده صفحات کاربری به اصطلاح مدلینگ خانم و آقا که از لحاظ پوشش نامتعارف باشند و یا دارای محتوای غیر اخلاقی باشند می‌تواند از نشانه های اختلال تنوع طلبی در زوجین باشد.
وی ادامه داد: از دیدگاه روانشناسان بالینی در صورتی که زوجین با یکدیگر رابطه‌های طبیعی و رضایتمند داشته باشند این میل به تنوع طلبی فروکش کرده و مسائلی همچون مشاهده صفحات مجازی غیر متعارف و... مشاهده نمی شود، ولی افراد مبتلا به اختلال تنوع طلبی براین باورند که ادامه دادن این روند به مرور میل تنوع در آنها را کمرنگ کرده و پس از مدتی حس تنوع طلبی را از دست خواهند داد اما هرچه به این میل بیشتر پاسخ داده شود، فرد بیشتر به روابط نامتعارف و پیگیری صفحات غیر متعارف خواهد پرداخت که در این زمینه نیاز به مراجعه یک روانپزشک یا روانپزشک ضروری است.
آسیابانی در پاسخ به این سوال که آیا حساسیت زوجین در برخورد با این رفتارها طبیعی است؟ اظهار کرد: با توجه به اینکه در یک رابطه زناشویی، زوجین مسئول حفظ پیوند پاک ازدواج و تلاش برای حفظ و ایجاد آرامش، امنیت و علاقه یکدیگر اند در صورتی که اقدامی موجب آسیب به بنیان این پیود الهی شود بر هر همسر واجب است که نسبت به کاهش آسیب و اختلافات اقدام کند و در کل در رابطه با مسائلی که موجب ضرر رسانی به پیوند و رابطه عاطفی زوجین می شود حریم خصوصی مطرح نیست و حساسیت نسبت به این نشانه ها جایز و اصولی است.
وی در پایان افزود: با وجود اینکه رازداری بین زوجین جزو اصول یک زندگی زناشویی محسوب می شود در صورتی که مسئله موجب آسیب و ضرر به رابطه زوجین شود عملا اصرار تعهد به رازداری همسر نیز مطرح و اصولی نیست و در این موارد عمل به اقدامات پیشگیرانه همچون مراجعه به مشاورین و روانشناسان خانواده و ریش سفیدان ضروریست.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: روانشناسي خانواده فضای مجازی اجتماعی مجازی دوستی های اجتماعی تنوع طلبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۲۲۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دسترسی آسان دانش آموزان به فضای مجازی عامل آسیب‌های اجتماعی نوظهور
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی تحلیلی، راهبرد‌های پیشپیری از آسیب‌های اجتماعی دانش آموزی را با تکیه بر تجارب جهانی مورد بررسی قرار داد. در این گزارش آمده است: برای مطالعه آسیب‌های اجتماعی و مداخله به‌منظور پیشگیری از آنها باید به مدرسه توجه ویژه‌ای داشت، چراکه در جهان امروز انسان‌ها بخش زیادی از زندگی‌شان را به‌عنوان دانش‌آموز جهت کسب دانش و مهارت‌های مختلف در آن سپری می‌کنند. دانش‌آموزان همچنین به‌دلیل تجربه تغییر و تحولات رشدی و اجتماعی نظیر بلوغ و ورود از محیط خانه به اجتماع و مدرسه بیشتر تحت‌تأثیر آسیب‌های اجتماعی هستند. همچنین دسترسی آسان به فضای مجازی در سال‌های اخیر برای دانش‌آموزان باعث ایجاد آسیب‌های اجتماعی نوظهور در میان آنان شده‌است. شواهد پژوهش‌های این حوزه نشان‌می‌دهد میزان «رفتار‌های پرخطر» و «آسیب‌های اجتماعی» در میان دانش‌آموزان رو به افزایش بوده است. اگر علل و عوامل این رفتارها به‌خوبی شناخته نشود و برنامه‌های مبتنی‌بر شواهد برای مراقبت اجتماعی از دانش‌آموزان در دستور کار قرار نگیرد، نه‌تن‌ها دانش‌آموزان در معرض آسیب‌های متعدد قرار می‌گیرند، بلکه کارکرد مدارس مختل و دانش‌آموزان در معرض آسیب قرار می‌گیرند و انواع هزینه‌ها به جامعه تحمیل می‌شود. مدارس به‌عنوان بستر برنامه‌های پیشگیری از این آسیب‌ها شناخته‌شده‌اند؛ چراکه آنان به جمعیتی گسترده از دانش‌آموزان، والدین و کارکنان مدرسه دسترسی دارند. همچنین مدارس کارآمدترین و نظام‌مندترین ابزار‌های موجود برای ارتقای سلامت فیزیکی، روانی و اجتماعی کودکان را در اختیار دارند. این گزارش به‌عنوان بخشی از سلسله گزارش‌های «آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان»، به بررسی علل این آسیب‌ها و راهبرد‌ها و برنامه‌ها برای پیشگیری، کنترل و کاهش آنها با مرور تجارب جهانی پرداخته شده‌است. بررسی‌های انجام شده در این گزارش نشان‌می‌دهد با توجه به مراحل رشد کودکان و نوجوانان در نهاد‌های جامعه‌پذیری، عوامل خطر متعددی آنها را تهدید می‌کند. شناخت عوامل خطر به‌لحاظ رشد درجه‌بندی شده؛ بدین معنی که در هر مرحله از رشد کودکان چه عواملی آنها را در معرض خطر قرار می‌دهد به تشخیص مسئله یعنی علل و سازوکار‌های آسیب‌پذیری اجتماعی دانش‌آموزان و طراحی راهبرد‌های مؤثر کمک می‌کند. دو رویکرد برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی عبارتند از رویکرد سلامت عمومی و رویکرد رشد‌مدار. بر‌مبنای این رویکرد‌ها به‌ویژه رویکرد رشد‌مدار، راهبرد‌هایی نظیر ساختاری، فرایندی، تحصیلی، مراقبتی، محیطی و... و برنامه‌های مختلفی به‌منظور پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی این دوره و کنترل آنها ارائه شده‌است. مرور این راهبرد‌ها و برنامه‌ها نشان‌می‌دهد که آنها دارای چند ویژگی مهم به این شرح هستند که به‌لحاظ رشد درجه‌بندی شده هستند، یعنی با توجه به دوره رشد کودکان و نوجوانان راهبرد‌ها و برنامه‌های مختلفی را تدارک دیده‌اند همچنین لایه‌بندی شده هستند و با توجه به میزان خطرپذیری دانش‌آموزان مداخلات متفاوت و متناسبی به آنها ارائه می‌شود؛ در همین زمینه باید گفت آنها توجه ویژه‌ای به دانش‌آموزان در معرض خطر دارند، از سنین پایین و قبل از تولد شروع می‌شوند، به دوره‌های گذار و تغییرات زندگی نظیر ورود از محیط خانه به اجتماع یا مدرسه توجه دارند، عناصر مختلفی نظیر والدین، کارکنان مدرسه و دانش‌آموزان را مشارکت می‌دهند، تنها معطوف به دانش‌آموزان نیستند، بلکه به ارتقای کیفیت نهاد‌های جامعه‌پذیری آنها همچون خانواده و مدرسه نیز می‌پردازند، مبتنی‌بر شواهدند و ارزیابی‌های مختلفی از نتایج آنها صورت گرفته است، با توجه به ویژگی‌های مدارس منعطف هستند و به‌لحاظ هزینه و فایده مقرون‌به‌صرفه هستند، یعنی سرمایه‌گذاری به‌منظور پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی در این سال‌ها نه‌تن‌ها هزینه نیست، بلکه در بلندمدت منافع متعددی را به‌همراه دارد و منجر به توسعه انسانی می‌شود. با توجه به مراحل رشد کودکان و نوجوانان در نهاد‌های مختلف جامعه‌پذیری و با توجه به میزان خطرپذیری آنها راهبرد‌های مختلفی نظیر ساختاری، فرایندی، شناختی، حمایتی، مراقبتی و... و به همین ترتیب برنامه‌های مختلفی به‌منظور پیشگیری از رفتار‌های پرخطر و آسیب‌های اجتماعی در میان آنان پیش‌بینی شده‌است. مرکز پژوهش‌های مجلس در این گزارش پیشنهاد می‌کند که نظام سیاستگذاری کشور در حوزه آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزی لازم است به این موارد توجه کند که با توجه به دوره رشد دانش‌آموزان راهبرد‌ها و برنامه‌های متناسب با نیازهای آنها را ارائه کنند و لازم است برنامه‌ها و مداخلات لایه‌بندی شوند و براساس درجه خطرپذیری دانش‌آموزان میزان مختلفی از مداخلات را پیشنهاد کنند. همچنین به نهاد‌های جامعه‌پذیری دانش‌آموزان (خانواده، مدرسه، محله و همسالان) و کیفیت آنها نظیر ویژگی‌های ساختاری و رویه‌ای آنها نیز توجه داشته‌باشند. بر این اساس، این آموزه‌ها می‌تواند در امر سیاستگذاری در عرصه آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزی به‌ویژه در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان (۱۳۹۹) و آیین‌نامه اجرای ماده (۶) آن و همچنین سند ائتلاف ملی مراقبت اجتماعی از دانش‌آموزان (۱۳۹۴) مورد توجه و بهره‌برداری قرار گیرد.
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد